تلفن تماس : 33907383-021 33960052-021
همانطور که می دانیم آب از دو عنصر اکسیژن و هیدروژن تشکیل شده است . با کمک الکتریسیته می توان آب را به این دو عنصر هیدروژن و اکسیژن تجزیه کرد . نتیجتا” بلحاظ تئوری ، میتوان با ترکیب اکسیژن و هیدروژن ، آب و الکتریسیته به دست آورد . همچنین با تجزیه ی هیدروکربن ها می توان هیدروژن تولید نمود .امروزه هیدروژن برای تولید نیروی پیشرانه موشک ها یا حتی بعنوان یک سوخت صنعتی با ارزش حرارتی بسیار بالا و بدون هیچ گونه آلایندگی مورد استفاده قرار گیرد .در صنایع نیز می توان با سوزاندن مستقیم هیدروژن گرما و در نتیجه الکتریسیته (از طریق توربین) یا نیروی مکانیکی تولید نمود .
برای تبدیل انرژی هیدروژن به انرژی مکانیکی در خودرو ها ، دو روش وجود دارد ؛ نخست آنکه هیدروژن درست مانند بنزین وارد یک موتور درونسوز شده و از طریق احتراق نیروی مکانیکی تولید کند . بی ام و یکی از پیشگامان در ساخت خودروی هیدروژنی بود که در سال 2000 میلادی چنین خودرویی را به بازار عرضه کرد . این خودرو مجهز به یک موتور 12 سیلندر بود که می توانست با هر دو سوخت هیدروژن و بنزین حرکت کند !
در روش دوم، بجای استفاده از موتور درونسوز ، هیدروژن به یک کاتالیزور که با نام سلول سوختی یا “پیل سوختی” شناخته می شود وارد شده ، و پس از ترکیب با اکسیژن همزمان الکتریسیته و مقداری هم آب یا بخار تولید می کند . این الکتریسیته به یک موتور الکتریکی داده شده و در نتیجه نیروی لازم برای حرکت خودرو فراهم می شود . در خودرو های جدید استفاده از این روش رایج تر است .
هیدروژن به سلول سوختی وارد شده ، و پس از ترکیب با اکسیژن الکتریسیته و بخار تولید می کند .
اما سوال اساسی اینجاست ! هیدروژن چگونه تامین شده تا به خودرو ها برسد؟ در واقع برای مصارف صنعتی سال هاست که هیدروژن تولید و مورد استفاده قرار می گیرد . این عنصر فوق سبک از تجزیه هیدروکربن های گاز طبیعی تولید می شود . البته همانطور که گفتیم در روش دیگر می توان با الکترولایز کردن آب هیدروژن به دست آورد اما با تکنولوژی فعلی این عمل پر هزینه و غیر اقتصادیست .
البته اگر دقیق تر نگاه کنیم ،هرچند که با سوختن هیدروژن هیچ آلودگیی تولید نمی شود ، اما برای تولید هیدروژن در هر دو روش، باز هم نیاز به سوزاندن سوخت های فسیلی یا هسته ای داریم . ولی قطعا آلودگی تولید شده بسیار کمتر از سوزاندن بنزین و دیزل خواهد بود . زیرا تولید هیدروژن در مراکز صنعتی خارج از شهر صورت می گیرد و آلودگی به داخل شهر های بزرگ راه نمی یابد.
هیدروژن مایع در یک کپسول آزمایشگاهی
بزرگترین ضعف یک خودروی الکتریکی ، محدودیت طی مسافت است که در مقایسه با خودروهای بنزینی بسیار کمتر است . علاوه بر این ، برای هر بار َشارژ خودروی الکتریکی باید بطور میانگین دو ساعت وقت صرف کنید . این دو عامل استفاده از خودرو های الکتریکی را برای مسافت های خارج از شهری و طولانی محدود می کند . غیر از این ، قیمت باتری های استفاده شده در خودرو های الکتریکی معمولا بسیار بالاست . در نتیجه چنانچه باتری های خودروی شما فرسوده شوند شاید حتی مجبور شوید به اندازه یک سوم قیمت خودرو هزینه کنید !
اما با یک خودروی هیدروژنی پیمودن مسافت های طولانی امکان پذیر است و چنانچه سوخت هیدروژن تمام شود ، می توان مانند یک خودروی بنزینی به یک جایگاه سوخت هیدروژن مراجعه و مخزن خودرو را ظرف چند دقیقه پر کرد . در نتیجه دو محدودیت بزرگ خودرو های الکتریکی در اتومبیل های هیدروژنی وجود ندارد .
یک خودروی هیدروژنی در حال سوخت گیری
با وجود تمام این مزایا این سوال بوجود می آید که پس به چه دلیل خودرو های هیدروژنی فراگیر نشده اند؟
مهمترین پاسخ کمبود جایگاه های سوخت گیری هیدروژن است . بطور مثال در ایالت کالیفرنیا تنها در حدود 6 جایگاه سوخت گیری هیدروژن وجود دارد .علت این مساله نیز هزینه بالای راه اندازی جایگاه های هیدروژن است . در حال حاضر راه اندازی هر جایگاه شارژ خودرو در آمریکا حدود 400 هزار دلار هزینه دارد در حالی که سرمایه لازم برای راه اندازی یک جایگاه سوخت گیری هیدروژن بالغ بر 1 میلیون دلار است .
البته باید اضافه کنیم که خودرو های هیدروژنی در مقابل خودروهای الکتریکی نوپا و تازه وارد هستند. می توان گفت تولید تجاری خودرو های هیدروژنی تازه در حال شکل گرفتن است. در حالی که خودرو های الکتریکی سال هاست که در جاده ها تردد دارند . پس شاید دور از انتظار نباشد که مرور زمان باعث فراگیر شدن استفاده از خودرو های هیدروژنی شود .
-نظر شما در مورد خودروی هیدروژنی چیست؟ استفاده از سوخت هیدروژن را ترجیح می دهید یا رانندگی با خودرو های الکتریکی را؟